Bergwandeling door
de Roemeense Karpaten
Eerst met de bus naar Sibiu
|
|
|
|
Tijdens het voorjaar van 6 mei tot 24 mei 2013 ga ik naar Roemenië voor een trektocht van 15 dagen in de Karpaten. De Karpaten is gebergte dat ligt in Polen, Slowakije, Oekraïne maar voor het grootste gedeelte in Roemenië.
Ikwandel een afstand van 280 kilometer.
Maandagochtend 7.30 vertrekt de bus van Eurolines vanaf het centraal station in Den Haag. Dit is een lijndienst welke twee maal per week heen en weer pendelt tussen Rotterdam en Boekarest. Wanneer de bus aankomt zitten slechts drie anderen in de bus. Na tussenstops in Amsterdam, Utrecht en Eindhoven gaat de bus verder via Duitsland, Tsjechië, Oostenrijk en Hongarije. De meeste passagiers stappen op in Duitsland. De mensen zijn hoofdzakelijk Roemeense Roma (een volk dat zijn oorsprong kent in Noordwest-India). Het is een lange busreis, met vertraging kom ik na 35 uur aan in de prachtige middeleeuwse stad Sibiu.
De zon staat nog te schijnen en nadat ik mijn bagage bij het Hostel heb achter gelaten loop ik even over de drie stadspleinen die het oude centrum rijk is.
Na de overnachting in een leuk hostel aan het mooie stadsplein loop ik vol bepakking richting de zuidelijke Karpaten. Vanuit het stadcentrum van Sibiu gaat mijn weg via de plaats Raşinari eerst 32 km over asfalt naar het bergdorpje Păltiniş. Onderweg een prachtige kampeerplek gevonden met een enorm uitzicht....
Webcams in Roemenië |
[Klik foto voor de volgende foto]
De busreis naar Roemenië is met Eurolines. Wanneer de bus uit Rotterdam aankomt zijn er slechts 3 passagiers. Tijdens de rit stappen in de vele steden die we langsgaan meer mensen in, vooral in Duitsland. De reis zou 31,5 uur duren maar met een vertraging van 3,5 uur kom ik na 35 uur aan ik de stad Sibiu |
1 > |
Uitzicht vanuit het hostel aan het stadsplein in de Roemeense stad Sibiu. Ik loop nog even de stad in voordat ik naar bed ga na de lange busreis |
2 > |
Het raam van mijn kamer in het hostel aan het stadsplein |
3 > |
’s Morgens wanneer ik de stad uit wandel schijnt het zonnetje en ga ik een mooie dag tegemoet
Terras aan het plein naast mijn hostel |
4/5 > |
Buiten de stadsgrenzen van Sibiu loop ik langs een mooie begraafplaats. Ik verbaas mij over de mooie parken en gebouwen, ja Sibiu is echt een nette stad! |
6 > |
Paard en wagen rijden voorbij op de weg naar Raşinari |
7 > |
|
8 > |
9 > |
In Roemenië is het volkomen normaal dat je al het afval na picknicken gewoon langs de riviertjes in het bos achterlaat. Ook langs de wegen liggen duizenden lege plastic flessen en de bermen zijn bezaait met afval. Regelmatig passeer ik plekken waar langs de weg gehele vuilcontainers met vooral plastic in het bos zijn leeg gedeponeerd. Afval wordt via open autoraampjes naar buiten gegooid |
10 > |
Ik kom hoger in de bergen en de bossen zijn prachtig groen |
10a > |
Mijn 1e kampeerplek deze vakantie in het Cindrel gebergte met een geweldig uitzicht |
11 > |
Wanneer ik wakker ben geworden kijk ik even uit mijn tentje om te zien of het vandaag mooi weer zal worden! |
12 > |
|
13 > |
14 > |
De schaapsherder
Dit hondje wat met anderen hondjes naar mij toe komt gerend loopt uiteindelijk wel 5 km met mij mee de bergen in |
15/16 > |
Snoeren (eiafzet van de pad) bevinden zich in plassen water op de weg
’s Morgen mijn 2e wandel dag passeer ik een afstandenbord zodat ik weet hoe ver de weg terug naar Sibiu is |
17/18 > |
Nabij het bergdorpje Păltiniş |
19 > |
|
20 > |
21 > |
Mijn avondeten bestaat uit Macaroni op smaak gebracht met bamboe van conimex |
22 > |
Prachtig uitzicht over de Cindrel bergen |
23 > |
Krokusjes die opkomen vlak nadat de sneeuw is gesmolten
Wegbewijzering in het Cindrel gebergte |
24/25 > |
Op 2000 meter hoogte in het Cindrel gebergte ligt het Lacul Iezerul-meer. Dat was oorspronkelijk een gletsjermeer Ik loop naar beneden en ben er alleen. In de kleinere meertjes zijn salamanders en kikkers aan eiafzet begonnen |
26 > |
|
27 > |
28 > |
3e kampeerplek in het Cindrel gebergte |
29 > |
Tijdens zonsondergang genieten van het uitzicht. De schaduwen schuiven over de bossen |
30 > |
Openbare plastic verbranding. Het plastic wordt door personeel van de skipiste opgeruimd en direct verbrand
Het wandelpad door het Cindrel gebergte |
31/32 > |
Uitzicht over de in het zuiden gelegen bergen |
33 > |
Tijdens de afdaling richting Petroşani komt er een onweersbui aan |
34 > |
Gelukkig kan ik in een oude herdersschuur een paar uur wachten tot de onweersbuien voorbij zijn getrokken |
35 > |
Voor de schapen |
36 > |
Schuurtje voor de schapen |
37 > |
Onweersbuien in de verte boven het Retezat gebergte |
38 > |
Schuurtje voor de schapen |
39 > |
Even mezelf verborgen houden achter een boom wanneer ik denk te worden achtervolgd door drie jonge mannen |
40 > |
Omdat de drie jonge mannen die mij eerder aantreffen in de oude herdersschuur wel erg vriendelijk zijn en mij niet lang daarna twee maal passeren vertrouw ik het niet en kies een andere weg dan gepland. Ik loop een stukje off-road en kom terecht in een groen paradijs. Het is windstil, er hangt mist tussen de bomen en het zonnetje staat laag |
41 > |
Via een weggetje loop ik omhoog nadat ik al een aantal leuke oude hooischuurtjes ben gepasseerd. Het lijkt of in de gehele vallei de enige ben. Er zijn veel kleine stukjes land die mensen uit de stad als moestuin gebruiken |
42 > |
Ik deze oude hooischuur kan ik op de zolder heerlijk in het hooi slapen |
43 > |
Mijn slaapzak op de hooizolder van het schuurtje |
44 > |
Vanuit de groene heuvels loop ik de volgende dag de stad Petrila binnen |
45 > |
Bij het station van Petroşani lijkt het wel oorlogsgebied en daarom besluit ik niet met de trein maar met een taxi richting het Retezat gebergte te gaan. Er is veel armoede en mensen sprokkelen hout uit de oude ingestorte fabrieken om te kunnen koken of het huis te verwarmen. Ook zie ik mensen paardensla tussen de treinrails wegsnijden om wellicht te eten. Wanneer een trein aankomt zal deze eerst luid toeteren om te waarschuwen omdat iedereen gewoon waar die wil de rails oversteekt. Nee, in de onoverzichtelijke bende waar nauwelijks iemand Engels spreekt en de perron nummers niet zijn aangegeven vraag ik mijzelf af of het verstandig is om op de trein te gaan zitten wachten |
46 > |
47 > |
Paard en wagen in een arme stadswijk van Petroşani
Kunst? in het centrum van Petroşani ’s Avonds zie ik mensen hun maaltijd uit vuilcontainers bij elkaar zoeken en zwervers zoeken langs de doorgaande weg met hun gehele huisraad op een kar plek om te slapen |
48/49 > |
Stadswijk in Petroşani |
50 > |
Langs de doorgaande wegen in Roemenië staan onvoorstelbaar veel kruisen voor overleden personen. Tussen Deva en Sibiu tel ik gemiddeld 1 kruis elke kilometer en dat aan één kant van de weg! De ongelukken zijn gelukkig niet alle recent gebeurt, sommige kruizen zijn al 30 jaar oud |
51/52 > |
Kerkje in het kleine dorpje Hobita
Mooie bloemen in het Retezat gebergte |
53/54 > |
De weg omhoog naar het hoogste gedeelte van het Retezat gebergte |
55/56 > |
Bijzondere insecten zie ik overal om me heen |
57 > |
In de plassen op de weg ligt veel kikkerdril of paddensnoeren. Deze kikkervisjes zijn al verder en uit het dril gekomen |
58 > |
Riviertje langs het bospad waarover ik de gehele dag omhoog loop |
59 > |
In de middag even een hapje maken om de zware tocht naar boven verder te kunnen voortzetten |
60 > |
Drinkwater uit de bergen
Paddenstoelen op schapen stront |
61/62 > |
Uitzicht vanaf de berghut Stăna de Rău. De hoogste top van het Retezat gebergte op de achtergrond is de Peleaga berg van 2509 meter hoog |
63 > |
Even uitrusten na de zeer steile klim omhoog |
64 > |
Ik kijk uit op de nog met sneeuw bedekte bergtoppen |
65 > |
Helaas komt er een punt dat ik niet verder kan omdat er nog te veel sneeuw ligt op de steile berghellingen. Het wordt te gevaarlijk om verder te klimmen. Helaas! nu moet ik een stuk terug en loop voordat het donker wordt nog een aantal kilometer door het bos. Het gemarkeerde punt op de foto is waar het mij vanmiddag niet lukte over de bergen heen te komen In zet mijn tent neer, maak een maaltijd en ga snel slapen na deze zware dag! |
66 > |
De bergen worden opgewarmd tijdens zonsopkomst |
67 > |
Ik doe nog een poging het bergmassief over te klimmen maar de op kaart aangegeven wandelpaden eindigen dichtgegroeid of bestaan niet meer |
68 > |
Na een dag terug bergafwaarts lopen kom ik in een mooie groene vallei. Er stroomt een riviertje over kiezelstenen langs het pad dat ik loop. Er zal niemand langskomen dus kan ik me even ontkleden om te wassen. Overal om me heen bloeit het, geel, paars en sommige bomen zijn volledig vol witte bloemen. Het is warm en de omgeving is weelderig begroeit. Ik zie véle verschillende insecten. Sommige bomen zitten vol cicaden, grote muggen met enorm lange voelsprieten zweven hoog in de lucht. Ik hoor het gerinkel van koebels waarna er plotseling drie koeien voorbij lopen. Het is net of ik in een paradijs ben binnengekomen |
69/70 > |
Voordat ik de eerste boerderij van het dorpje Serel nader vind ik een mooie kampeerplek naast traditionele Roemeense hooibergen |
71 > |
De hooibergen naast mijn tentje
Prachtige bloemen |
72/73 > |
’s Avonds komt er een groep paarden mijn tent voorbij. Zij grazen in de velden Wanneer ik ’s morgens vroeg wakker ben geworden hoor ik een oude vrouw hard roepen. Zij loopt met een tak achter een kudde koeien aan om ze naar de grasweiden te leiden en dit moet precies langs mijn tent gebeuren! |
74 > |
’s Morgens loop ik door het dorpje Serel waar oude vrouwen sjouwen met tassen |
75 > |
Wandelen in de heuvels richting de laagvlakte tussen het Retezat gebergte en Hunedoara |
76 > |
Via akkerlanden loop ik richting het westen |
77 > |
Bloemetjes
Grassen |
78/79 > |
Mensen staan de gehele dag gebogen om het onkruid tussen de aardappelen weg te bikken |
80 > |
Tractortje waar de mensen mee naar de akkers zijn gekomen |
81 > |
Uitzicht op het Retezat gebergte |
82 > |
Het dorpje Ohaba-Sibisel |
83 > |
Sommige bewoners hebben naast kippen ook varkens. De varkens hebben een goed leven en mogen ook echt uitloopvarkens genoemd worden |
84 > |
Ik vind een prachtige kampeerplek te midden van enorm grote uitgestrekte akkers en heb uitzicht op het Retezat gebergte |
85 > |
Het prachtige Retezat gebergte laat ik de volgende dag achter me en wandel vandaag richting het noorden |
86 > |
Ik loop door grote loofbossen. Soms zijn er alleen eiken bomen en dan weer kilometers alleen beuken bomen |
87 > |
Regelmatig zie ik een vuursalamander over het bosweggetje lopen |
88 > |
Ik loop door grote loofbossen. Soms zijn er alleen beuken bomen en dan weer kilometers alleen eiken bomen |
89 > |
Na uren wandelen door een dal waag ik de klim tussen de bomen omhoog. Ik kom terecht in een oude pruimen plantage met een geweldig uitzicht over de bergen rondom |
90 > |
En daar plaats ik mijn tent voor de nacht |
91 > |
Vlak voor zonsondergang |
92 > |
In de plassen op de weg bevinden zich geelbuikvuurpadden. Ze zijn aan het paren en leggen de snoeren (eitjes) |
93 > |
Even in het zonnetje zitten en uitkijken op het weggetje dat ik beloop |
94 > |
En wanneer ik de heuvel over klim bevind ik mij plotseling te midden van een kudde schapen |
95 > |
Schaapjes schuilen onder de boom voor de zon |
96 > |
Hier verblijven de herders in de bergen tijdens het seizoen dat de schapen in de weiden grazen. De schapen worden gehouden voor de melk waar schapenkaas van wordt gemaakt |
97 > |
Huisje op het Roemeense platteland |
98 > |
Tijdens mijn vakantie loop ik beide zolen van mijn schoenen los. Gelukkig heb ik het geschikte reparatie materiaal bij mij om de schoenen te repareren en verder te kunnen lopen |
99 > |
Op véle plekken in Roemenië staan borden van subsidie regelingen door Brussel voor de aanleg van wegen, bruggen, restauratie van gebouwen enz. In de stad Petroşani staan bijna op elke hoek van de straat in de gehele stad deze borden. Af te lezen is hoeveel geld er vanuit Brussel naar het project gaat. 4 Leu is 1 Euro. In tegenstelling tot groeiende argwaan tegenover Brussel in Nederland wappert de vlag van de Europese Unie in Roemenië bijna overal naast de nationale vlag van het land |
100 > |
Kampeerplek midden in het bos |
101 > |
’s Morgens is het tijd voor een bakje Latto matiatto en een YumYum soepje |
102 > |
Hazelworm op het bospad |
103 > |
Dennenboom
Sprinkhaan op grasspriet |
104/105 > |
Kampeerplek met een geweldig uitzicht |
106 > |
’s Morgens verder wandelen door de fantastisch groene heuvels |
107 > |
’s Morgens verder wandelen door de fantastisch groene heuvels |
108 > |
Mijn laatste wandeldag en ook 15e (!) zonnige wandeldag deze vakantie. Terwijl Nederland het koudste en natste voorjaar ooit beleefd |
109 > |
Huisvesting van een schaapsherder |
110 > |
Wat opvalt in de Roemeense Karpaten is de grote diversiteit aan gekleurde vogeltjes |
111 > |
Ik nader de stad Deva |
112 > |
Na 280 kilometer wandelen is dit de stad waar ik met de bus van Eurolines terug naar huis zal rijden |
113 > |
Het hotel waar ik verblijf. Wanneer ik incheck bij de balie van het hotel verteld de vrouw mij; Today we have one problem, two days no warm water. Maybe tomarrow afternoon we have warm water. Wanneer ik de deur van mijn hotelkamer open zie ik een grote bos sleutels op de grond liggen welke de sleutels van alle kamers in het hotel toegang geeft. Ook blijkt mijn toegewezen kamer nog niet te zijn schoongemaakt. Deze werkelijkheid lijkt in Roemenië normaal te zijn |
114 > |
Uitzicht vanaf balkon van het hotel |
115 > |
Vaklieden in Roemenië houden zichzelf met de hand vast als zij op de steiger ergens bij proberen te komen. Zij balanceren op de stangen. Als deze man een misstap maakt valt hij 20 meter naar beneden. De regelgeving is waarschijnlijk nog niet zoals in Nederland dat je boven de 2,5 meter een valinrichting moet dragen
Mooi gebouw in Deva |
116/117 > |
In de steden Petroşani en Deva zie ik vele 2e hands winkels. Alle kledingstukken die hier te koop worden aangeboden kosten 75 eurocent per stuk |
118 > |
Deva heeft een enorm gezellige groentemarkt waar ik lekkere kersen, aardbeien, honing en schapenkaas koop. De producten zijn bijna alle van de mensen op het platteland |
119 |
EINDE REIS |