Noorwegen en Zweden tijdens de winter

met de auto door Noorwegen en Zweden in maart

Na een aantal keren tijdens het voorjaar en de zomer in Scandinavië te zijn geweest ben ik benieuwt hoe die landen er tijdens de koude winterperiode uit zien. Ik ben benieuwt naar het poollicht, de stilte in besneeuwde bossen en wil de extreme koude ervaren.
7 maart 2011 stap ik in de auto en rijdt met een bootovertocht via Oslo over de E6 naar het Noorse Mo i Rana. Deze stad ligt vlak onder de poolcirkel. Vanuit Mo i Rana volg ik de E12 naar het Zweedse Tärnaby. De omgeving rond Tärnaby bestaat uit een groot wintersportgebied. De temperatuur zakt  ’s nachts tot -20ºC. Nog verder naar het noorden passeer ik de poolcirkel en bezichtig de plaatsen Jokkmokk en Gällivare.
’s Nachts is er poollicht te aanschouwen. Bij Kalix, een plaats aan de Botnische Golf, rijdt ik met mijn auto over de bevroren zee naar een eilandje. Mij wordt verteld dat het ijs 1,2 meter dik is. Grote rivieren zijn bevroren en worden gebruikt door sneeuwscooters om lange afstanden tussen de steden te overbruggen...

-lees via de onderstaande foto’s verder over deze rondreis door een bevroren land-

Navigeer door deze reis via de onderstaande foto’s

Na de eerste volle dag rijden neem ik de ferry vanuit Frederikshavn (Denemarken) naar Oslo. Bij aankomst in Oslo  ’s morgens vroeg doe ik een boodschap in het centrum en rij ik verder naar Lillehammer. Het landschap is wit en de meren zijn volledig dichgevroren. Mijn plan is om via de E6 naar Bodø te rijden en dan met de pont naar de eilandengroep Lofoten te varen. Ik wijk van deze route af. Vanwege de vele sneeuwval is het te gevaarlijk op de drukke E6. Ik rijdt als enige auto zonder spijkerbanden en kan daardoor niet meekomen met het overige verkeer. In Mo i Rana keer ik via de E12 naar Zweden. Over een afstand van 20 km volgt de weg tot 700 meter omhoog. Ik kom in het Zweedse Tärnaby terecht






De bergen rond het Zweedse Tärnaby zijn prachtig. De hemel is blauw en in de bossen ligt een dik pak sneeuw. Ik wandel in de bossen over de sporen waar sneeuwscooters hebben gereden. Tijdens de nacht wordt ik wakker en aanschouw het poollicht. Poollicht wordt op het noordelijk halfrond noorderlicht en op het zuidelijk halfrond zuiderlicht genoemd. Ik kijk uit het raam van de auto naar de hemel en denk in de verte schoten te horen. Dit blijkt het gekraak van ijs op het meer te zijn. Doordat het water onder het meter dikke ijs zakt veroorzaakt het scheuren luide geluiden in de duistere nacht.
Verder naar het noorden rijdt ik naar natuurreservaat Reivo vlak bij de plaats Arvidsjaur



Het Reivo natuurreservaat bestaat uit een oerbos. Ik wandel  ’s avonds tijdens de duisternis in het bos.
’s Morgens vroeg maak ik nog een wandeling bij zonsopkomst

>
Wanneer ik ten noorden van de poolcirkel kom veranderd het landschap, ik ben nu in Lapland. De vergezichten worden groter en ik zie rendieren. Ik breng de nacht door op het parkeerterrein van Muddus Nationaal park. Een rendierhoeder verteld mij dat er momenteel 3000 rendieren zijn ondergebracht in Muddus. De rendieren grazen zomers op de hoogvlakten en  ’s winters worden ze naar de bossen gebracht om te overwinteren.
’s Morgens wandel ik door Muddus maar kom helaas niet ver doordat er een dik pak sneeuw ligt en een goed scooterspoor is er ook niet. Ik vind helaas niet de grote kudde rendieren, wel zie ik sporen van een veelvraad














Vanuit Gällivare rijdt ik naar de Botnische golf. De Botnische golf is een grote binnenzee tussen Zweden en Finland. De Botnische golf is vanwege de strenge winter dit jaar bijna volledig bevroren. Het is mogelijk om met de auto op het ijs te rijden.
Landinwaards passeer ik verscheidene skipistes en dichtbevroren rivieren. Vanuit Vilhelmina rijdt ik naar het Samische plaatsje Fatmomakke kerkstad, hoog in de bergen
















Natuurreservaat Rogen

De laatste dag van mijn vakantie ben ik onderweg naar Olso voor de overtocht naar Denemarken wanneer mijn auto niet meer start. De dynamo blijkt kapot te zijn waardoor ik gedwongen 2 dagen later thuis kom. Ik sta bij de eerste keer pech slechts 3 km van een garage vandaan. De accu wordt opgeladen en de dynamo werkt weer. Ik waag de gok om met de slechte dynamo
1600 km (!) naar huis te rijden. Helaas kom ik niet verder dan 200 km en moet ik vanuit Mellerut naar Trollhättan vervoert worden. Nadat de dynamo bij een Saab dealer is vervangen kan ik weer verder huiswaards en wel via de bruggenroute...
       EINDE REIS

Terug naar Mijn Vakanties in Noorwegen en Zweden


Terug naar HOME